Wednesday, March 11, 2015

ဘန္ေကာက္ဆင္ေျခဖုံးေဒသမွအစားအေသာက္မ်ား..

မဂၤလာပါရွင္~~~
ၿပီးခဲ့တဲ့လက ရာသီဥတုအရမ္းေအးတာရယ္ ပစၥည္းေတြသိမ္းေနတာရယ္ ႏွာေတြေစး ေခါင္းေတြကိုက္တာ
ေရာ အလုပ္ကေနခြင့္ ၂လယူတာမရလို႔ အလုပ္ကေန ခပ္တည္တည္ဘဲ အနားယူလိုက္တယ္ေလ..။ ဘာ မွလည္းမေရးျဖစ္ဘူး။၂လေလာက္ ဘန္ေကာက္နဲ႔ ျမန္မာျပည္ျပန္မလို႔ ခုေတာ့ ဘန္ေကာက္မွာေသာင္တင္
ေနပါတယ္။ အပူခ်ိန္ -20'C ကေန -10'C ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ခဲမတတ္ျဖစ္ေနရာက ရုတ္ခ်ည္း 30'C ေလာက္ 92'F ပတ္ဝန္းက်င္ကိုခံစားရေတာ့ ေအာ္...ငရဲဆိုတာကို နဲနဲသေဘာေပါက္လာသလိုပါဘဲရွင္...။

ဒီဘန္ေကာက္ေရာက္ၿပီး မယ္ငီးခႏၶာကိုယ္ကလည္း က်ဴံ ႔ရာကေနပြလာတာေပါ့။ တခ်ိန္လုံး ေကာက္ညွင္း
က်ည္ေထာက္လို အထပ္ထပ္ပတ္ထားရတဲ့ ဘဝကေနခ်က္ျခင္းလႊတ္ေျမာက္သြားရတာကို အရမ္းအရသာ
ရွိတယ္လို႔ထင္မိတာဘဲ။အက်ၤ ီတိုပါးပါးေလးေတြနဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုေတြ စကဒ္ေတြနဲ႔ ေနပူပူထဲမွာလမ္းသ လားေနရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ အစဥ္အရမ္းမိတဲ့ ရွင္ဂြမ္းကြိ လို႔ေတာင္ေအာင္းေမ့မိပါတယ္ :P

BKKေရာက္ရင္ အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္း ကိုယ္တို႔ေတြ အစားဘဲငမ္းေၾကာထၾကပါတယ္...။ မႏွစ္ကက်မ
မျပန္ျဖစ္ဘူးေလ။ ၂ဝ၁၂ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းနဲ႔ ၂ဝ၁၃ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကၿမိဳ႔ေလးကို ၄ လျပန္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုံးက
ေတာင္ဘန္ေကာက္ကစားစရာမ်ားဆိုၿပီး အာလူးေတြတေလွႀကီးေပးဖူးခဲ့ပါေကာလား..။ ဒီတခါလည္း...
အဲ့ဒီဟာရဲ႔ အဆက္ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ...အဟီး..ေနာက္ၿပီးၿမိဳ႔ေတာ္ထဲက ျမင္ေနၾက အစားအစာေတြမဟုတ္ဘဲ
ဇနပုဒ္ေခၚမလား ဆင္ေျခဖုံးလို႔ဆိုရမလား..အဲ့ဖက္က အေၾကာင္းေတြေျပာျပမယ္..။

က်မ တခါကေျပာဖူးပါတယ္။ က်ဳိင္းမယ္မွာ အတူတူအလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ထိုင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ျပန္ေတြ႔တာေလ။
အခုလည္း သူက အတင္းေခၚတာနဲ႔ သူ႔ဆီမွာ ညအိပ္သြားလည္ပါတယ္။ သူတို႔ေနရာက အခု သုဝဏၰဘူမိ
လို႔ေခၚတဲ့ေလယာဥ္ကြင္းအသစ္ေျပးလမ္းရဲ႔ တဖက္မွာ ရွိတယ္။ အရင္ကေတာ့ လယ္ကြင္းေတြေပါ့။ေနာက္
ေတာ့ေလယာဥ္ကြင္းအသစ္လာေဆာက္ စက္မူ႔ဇုံေတြ လာတည္တာပါ။ ကိုယ္တို႔ဆီကနဲ႔ မတူတာတခုက
အစိုးရေတြက ေျမအလကားမသိမ္းတတ္ပါဘူး..။ လိုခ်င္ရင္မူလပိုင္ရွင္ေတြဆီကဝယ္ယူပါတယ္။ လယ္ေျမ ယာေျမအားလုံးလည္းဂရံေတြရွိၾကတယ္ေလ။ က်မသူငယ္ခ်င္းေနတာ စက္မူ႔ဇုံနယ္ေျမမွာပါ။ သူတို႔ကစက္ရုံ
ရွိတယ္။ စက္ရုံနဲ႔ကပ္ရပ္မွာဘဲ အိမ္ေဆာက္ထားတယ္။ ၿမိဳ႔ထဲကအိမ္ကိုေသာ့ပိတ္လို႔ စက္ရုံမွာဘဲေနတာတဲ့။ အနီးအနားပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း စက္ရုံအလုပ္ရုံေတြခ်ည္းပါဘဲ။ က်မသူငယ္ခ်င္းစက္ရုံနဲ႔ကပ္ရပ္မွာေနၾက တဲ့သူေတြကလည္း မူရင္းေဒသခံေတြမ်ားပါတယ္။

သူတို႔ေတြက ေျမကြက္ေတြပိုင္းေရာင္းၿပီး က်န္တာေတြ အခန္းငယ္ေလးေတြ တန္းလ်ားေတြေဆာက္အခန္း
ဌားစားတာေပါ့ရွင္။ ၿပီးကုန္စုံဆိုင္ေလးဖြင့္အနီးပတ္ဝန္းက်င္က အလုပ္သမားလူတန္းစားထုႀကီးကိုလက္ငင္း
ေရာ အေၾကြးနဲ႔ေရာ ေရာင္းေပးတယ္တဲ့။ အလုပ္သမားေတြဆိုတာလည္းမ်ားေသာအားျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ
ေအာက္ဖက္ေဒသ(မေလးရွားနဲ႔ကပ္ရပ္) နဲ႔ က်မတို႔ႏိုင္ငံက လူေတြခ်ည္းပါဘဲ။ မေလးရွားနဲ႔ကပ္ရပ္ေဒသမွာ
ေနတဲ့သူေတြလည္း ျမန္မာနယ္စပ္မွာ ေနတဲ့လူေတြနဲ႔ဘဝခ်င္းတူၾကပါတယ္။ နယ္ေျမမေအးခ်မ္းဘူးေလ။
ဒီေတာ့ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာကိုရွာၾကရတာေပါ့။ သူတို႔ဖက္ကပိုဆိုးဝါးပါတယ္။ စာသင္ေပးတဲ့ဆရာမနဲ႔ ဗုဒၶ
ဘာသာကိုရင္ဘုန္းႀကီးေတြဆိုရင္ ဗုံးေထာင္ၿပီး လိုက္သတ္တာတဲ့။ စစ္သားအေစာင့္နဲ႔ ေနရတာ..။

အဲ..စားစရာအေၾကာင္းကေန..ဘယ္ေသာင္ဘယ္ကမ္းလွမ္းမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ ျပန္ဆဲြေခၚလာမယ္
ေနာ္..။ ကဲ..စက္ရုံေဒသကေနအစၿပန္ေကာက္ရေအာင္...။ အရင္ကလယ္ကြင္းေတြဆိုေတာ့ ေခ်ာင္းေတြ
ေျမာင္းေတြေပါမ်ားတာေပါ့။ က်မတို႔ရန္ကုန္ကေနဆိုရင္ ပဲခူးအလြန္ ငါးရံေျခာက္ေတြထြက္တဲ့အရပ္ေဒသ
ေလာက္ဆိုရမွာေပါ့..။ ပ်ဥ္ပုံႀကီးရႊာလို႔ေခၚတယ္ေလ။ အဲ့..လိုေနရာမ်ဳိးနဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္ ဆိုပါေတာ့ရွင္...။

အဲ့..မွာေနတဲ့သူေတြဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ထဲကို တသက္နဲ႔တကိုယ္ ၁ ခါဘဲေရာက္ဖူးတာတို႔ေတြလည္းရွိတယ္။
နဲနဲေက်းလက္ပိုဆန္တယ္။ ၿမိဳ႔ေတာ္ဘန္ေကာက္သူေတြလို ပါးပါးလွ်လွ်ကိုယ္လုံးေလးေတြ တိုကပ္ကပ္ဝတ္ တတ္တဲ့ လူတန္းစားေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။။ဒီလိုမ်ဳိး အေမရိကား နယူးဂ်ာစီမွာလည္း ေတြ႔ဖူးတယ္။ နယူး
ေယာက္နဲ႔နယူးဂ်ာစီ ျမစ္ေခ်ာင္းေလးဘဲျခားတာ တံတားေက်ာ္ရင္ေရာက္တာကို တခါမွမေရာက္ဖူးတဲ့ သူ
ေတာင္ရွိပါတယ္တဲ့။သူတို႔ဘဝနဲ႔ သူတို႔ေတာ့ ဟုတ္ေနတာဘဲ။ ကိုယ့္ဘဝနဲ႔ကိုယ္ေက်နပ္ေန ရင္ၿပီးတာပါဘဲ
ေလ။ ဘာမ်ားလိုအပ္ေနေသးလဲ ..ေနာ့္..။

မယ္ငီးေရာက္သြားေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႔အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက အိမ္ေခၚၿပီးထမင္းေတြေကၽြးၾကတယ္။ ဒီက လည္း အားနာနာနဲ႔တုတ္တာေပါ့ရွင္။ ဒီ ထိုင္းလူမ်ဳိးေတြ တကယ္ဘဲ အျပင္ အစားအစာႀကိဳက္ၾကတာဘဲ။ မနက္မိုးလင္းကေန မိုးခ်ဳပ္ ဝယ္စားလို႔မဆုံးေတာ့ဘူး။
မနက္စာကို မယ္ငီးအတြက္ ေကြၾကပ္လို႔ေခၚတဲ့ေခါက္ဆဲြအလိပ္ေခ်ာင္းေသးေသး နဲ႔ ဝက္အူ ဝက္သားေတြ
သာမက ၾကက္ဥတျခမ္း ဝက္ေသြးတပိုင္း မွ်စ္တေခ်ာင္း ပဲျပားေၾကာ္တျခမ္း အမယ္ကေတာ့ အစုံပလုံ မ်ဳိးစုံ ပါတယ္..အရသာကနဲနဲခ်ဳိပါတယ္။ ဝယ္ေကၽြးတယ္ေလ။ အခ်ဥ္ရည္မ်ားမ်ားေလးထည့္စားရင္ေတာ့ အရမ္း စားေကာင္းတာေပါ့ရွင္။တရုတ္အစားအစာတခုပါဘဲ။ ထိုင္းမွာေတာ့ နံမည္ႀကီးတယ္။ တရုတ္ေသြးပါတဲ့ ထိုင္းေတြမနက္စာ အျဖစ္ စားတတ္ၾကတယ္။သူတို႔အေျပာဝက္ေသြးက အူထဲကအမိွဳက္ေတြကို သန္႔စင္ေပး တယ္..တဲ့ @_@

ေန႔လည္ခင္းဆိုေတာ့ အေထာင္းမ်ဳိးစုံေပါ့။ ပဲသီးေထာင္း သခြားသီးေထာင္း သေဘာၤသီးေထာင္း..
အားလုံးကို မုန္႔တီဖတ္ေတြနဲ႔ ရုးရွဲစားၾကတယ္။ မယ္ငီးေတာ့ ၃ လုတ္ ေလာက္စားၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖး
ေျပးရတာတန္းေနတာဘဲ..ဟီး..။


ငပိရည္က်ဳိတဲ့ ငပိေတြ ဆားရည္စိမ္ဂဏန္းလုံးေတြလည္းပါတယ္။ အနံ႔ကေတာ့ ေဟာင္ေနတာေပါ့။ ညစာ
လည္းဝယ္စားဘဲ..ငပိထမင္းတဲ့..။ မိတ္ေဆြမ်ား ဒီငပိထမင္းကိုသိၾကမွာပါေလ..။ က်မေတာ့အေတာ္ႀကိဳက္ တယ္။ ငပိပါေတာ့ အရသာကေလးတယ္။ သရက္သီးခ်ဥ္တာရယ္ ဝက္သားရဲ႔ အခ်ဳိရယ္ ၾကက္ဥအစိမ့္အရ သာရယ္ ကုလားေအာ္သီးေသးေသးေလးကိုက္မိတဲ့အခါ အရသာအားလုံးျပည့္စုံသြားတာဘဲ..။
ေနာက္မနက္က်ေတာ့ သူတို႔ပတ္ဝန္းက်င္က စားစရာေတြ နံမည္ႀကီးတာေတြလိုက္ေကၽြးပါတယ္။ ร้านก๋วย เตี๋ยวต้มยำริมคลองวัดศรีวารีน้อย ျမန္မာလို ေခ်ာင္းႏွာေဘးကခ်ဥ္ငံစပ္တုံယမ္းေခါက္ဆဲြဆိုင္တဲ့ အရမ္း နံမည္ႀကီးဆိုဘဲ။
ဒါကေတာ့ ဝက္သားလုံးနဲ႔ဝက္သားခ်ဥ္စပ္ဂ်ဳံေခါက္ဆဲြ..

က်မက ပင္လယ္စာခ်ဥ္စပ္ ဂ်ဳံေခါက္ဆဲြမွာစားတယ္။
သူငယ္ခ်င္းက ပင္လယ္စာဆန္ေခါက္ဆဲြ ခ်ဥ္ငံစပ္..
အရမ္းစားေကာင္းလြန္းလို႔ ဆန္ေခါက္ဆဲြအရည္မပါ ပင္လယ္စာအသုပ္သေဘာ လိုက္ပဲြဆဲြရေသးတယ္။
အဟဲ..သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မွ်စားတာပါ။
သူတို႔ဆိုင္ေရွ႔ စားေသာက္ဆိုင္
ဆိုင္ေလးက ျမင္ေနၾက တကဲ့ဆိုင္ႀကီးခန္းခန္းနားနားမဟုတ္ဘဲ..အရသာက ၁ဝ မွတ္အျပည့္ေပးလိုက္ရ
တယ္။ ေခါက္ဆဲြသူရဲ မယ္ငီး ဟင္းရည္ေကာင္းမေကာင္း ၾကည့္တာနဲ႔ကိုသိတယ္..။ ဆီေတြေဝ့တက္ၿပီး ၾကက္သြန္ၿမိတ္ဖတ္ေလးတဖတ္ ႏွစ္ဖတ္ေလာက္ ေပါေလာေမ်ာေနတဲ့ ဟင္းရည္ခ်ေပးတတ္တဲ့ ရန္ကုန္က
ရွမ္းေခါက္ဆဲြဆိုင္ေတြကို ဒီတခါ ေဝွါင္ေဝွါင္ေဆြး ေဝးေဝးေရွာင္ေတာ့မယ္..လွ်ာအရသာေလးပ်က္သြားမွာ
စိုးလို႔.. ^_^

ဆိုင္ေရွ႔က ျမစ္ေခ်ာင္းေလးရွိတယ္..။ အဝင္က ဆိုင္ေနာက္ကေနဝင္ရတာ..
ေခါက္ဆဲြဆိုင္ေနရာေလးပါ...မိတ္ေဆြမ်ား လမ္းႀကဳံရင္ သြားစားၾကပါလို႔..လက္တို႔လိုက္ပါတယ္..။ ေအာ္..
ေခါက္ဆဲြမစားခ်င္ရင္ သူတို႔ဆိုင္မွာ ဝက္ေခါက္ကင္ ဝက္သားနီ ထမင္းလည္းရတယ္။ ဘဲဥျပဳတ္တျခမ္ထည့္
ေပးတယ္..

အရသာကေတာ့ အထူးေျပာစရာမလိုဘူး..ဂြတ္ထဂြတ္ထ..ပါဘဲ..
ေနာက္ေလယာဥ္ကြင္းနဲ႔နီးၿပီး နံမည္ႀကီးတဲ့ဆိုင္တခုကေတာ့ Koh lan Tar Bar and restaurant ပါ။ 
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေက်ာ္အခ်ိန္က သူငယ္ခ်င္းတို႔က က်မကိုအတင္းေကၽြးခ်င္ေနၾကတာေလ...။
ဒီကလည္း ျပန္ဖို႔ေလယာဥ္ကြင္းဆင္းခါနီး..ေပါ့။ေလယာဥ္ကြင္းကို အေစာႀကီးသြားၿပီးအျပင္ပစၥည္းေတြ
အပ္တဲ့ေနရာမွာ အားလုံးအပ္ခဲ့ၿပီးမွ သူတို႔ကားနဲ႔ အဲဒီဆိုင္ကိုသြားစားၾကတာပါ။ ညႀကီးလူေတြမ်ားလိုက္တာ
ဆို္င္ကလည္းႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တယ္။ ကၽြန္းေလးလိုဟိုတစုဒီတစုနဲ႔ မီးေရာင္မွိန္မိွန္ေလးေလးေတြနဲ႔အေတာ္
လွတာပါ။ က်မအတြက္မဟာျပသာနာတခုက ကင္မရာကို ပစၥည္းအပ္တဲ့အထဲ ထည့္ထားမိလိုက္တယ္ေလ
ဒီေတာ့ ဒါတ္ဒါတ္ေလးေတြနဲ႔ ျပေပးလို႔မရဘူးေပါ့။ဟင္းေတြကလည္းသိပ္အထူးဆန္းႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ကာရာအိုေကအခန္းေတြ ဧည့္ခံပဲြေတြလုပ္ဖို႔ေနရာအက်ယ္ႀကီးရွိေတာ့ညတိုင္းအထူးဘဲစည္ကားလွပါတယ္

ဒီတခါေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေျပာျပတယ္ ဟင္းေတြလည္းညံ႔လာၿပီး ေစ်းကမတရားႀကီးလြန္းတယ္တဲ့။ က်မ တို႔ကိုေကၽြးတုံးက ၅ဝဝဝ ဘတ္နီးပါးေပးရတာ..။ လူ ၄ေယာက္စားတာ အရက္မပါဘဲ ကိုယ္တို႔ကလည္း
ခရီးဆက္ရမွာကတဖက္ဆိုေတာ့ လူလည္းစိတ္သိပ္မပါဘူးေလ။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ အုပ္စုက တကယ္အစားေသာင္းက်န္းတယ္။ မယ္ငီးတူမေလးနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ ၿမိဳ႔ထဲေရာက္တုံးဆို
ၿပီး ေပါက္ေပါက္ဆုပ္( အေနာက္ႏိုင္ငံမွာေတာ့ တကယ္ေပါပါတယ္) ခ်ိစ္ေတြ ေခ်ာကလက္ေတြနဲ႔ လူးထား
တဲ့ မုန္႔ေလ..။ အဲဒါကို ၂၅ဝဝ ဘတ္ဖိုး အိမ္ဝယ္ျပန္တယ္...။ မယ္ငီးေတာ့ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္းထေလ
သည္ေပါ့...ျမန္မာေငြနဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ ၇ ေသာင္းေက်ာ္ဖိုးရွိေနပါေကာလား..ဖယားဖယား..ေပါက္ေပါက္ ဆုပ္ေလးမ်ား..

ေနာက္တခုရွိေသးတယ္...မယ္ငီးသြားအိပ္တဲ့ညက ရွင္ျပဳအလွဳရွိလို႔ သူတို႔သြားၾကတယ္။ သူေဌးတေယာက္
ရဲ႔အလွဳတဲ့။ ရွင္ျပဳအလွဳကလည္း ညစာေကၽြးတာတဲ့ တရုတ္စားပဲြဝိုင္းေတြနဲ႔ဆိုဘဲ ပဲြေပါင္း ၃ဝဝ တဲ့။ အလွဳက
သိန္းခ်ီ သန္းခ်ီေတာင္ကုန္တယ္ဆိုဘဲ။ စတိတ္ရူိးလည္းပါတယ္တဲ့..။ ေအာ္..သူ႔တို႔ဓေလ့ထုံးစံ...ေပါ့..။

ကဲ..ဒီစားေၾကာခရီးက အစဘဲရွိေသးတာ..ဟင္းဟင္း...အခ်ိန္မရွိလို႔ မနဲအံႀကိတ္ၿပီး မိတ္ေဆြမ်ားကိုဘန္
ေကာက္ကေနႏူတ္ဆက္ခ်င္လို႔ ညႀကီးမင္းႀကီး အာလူးေပးလိုက္ၿပီေနာ့္....

အားလုံးဘဲရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႔ၾကပါေစရွင္~~~
မီးမီး

6 comments:

  1. စားစရာေတြၾကည့္ရတာဘယ္ေတာ့မွမမုုန္းဘူး။
    မ်ားမ်ားသာတင္ေနာ္။
    တခါတခါကုုိယ့္ဖာသာျပန္ေတြးမိတယ္။
    ငါဘာလိုု ့အစားအေသာက္ေတြဒီေလာက္စိတ္၀င္စားလာရတာလဲလိုု ့။
    ျပန္ေျဖၾကည့္ေတာ့ ဒီမွာကုုိယ္စားခ်င္တဲ့ဇာတိေျမကအစားအစာေတြငတ္တာကိုုးလုုိ ့။
    အုုိင္အုုိရာ

    ReplyDelete
    Replies
    1. မေရ..
      က်မလည္းအျပင္ထြက္ရင္
      အစားေသာက္ေတြဘဲ
      စိတ္ဝင္စားစြာနဲ႔ၾကည့္ရူေလ့လာစူးစမ္းေနတာဘဲ
      အင္း..ဒါဆိုထိုင္းကအစားအေသာက္ပုံေတြတင္မယ္ေနာ့္
      နဲနဲပါးပါးအလူးေလးနဲ႔ေပါ့ :P
      ဇာတိေျမကိုသတိရလာတာအသက္ႀကီး
      လာလို႔လားမသိဘူးေနာ့္..
      က်မလည္းအရမ္းသတိရေနမိတတ္တယ္..
      ငတ္ႀကီးက်တယ္ေျပာလည္းခံရမွာဘဲ..ဟီး

      Delete
  2. ခြင့္မရတာနွင့္ အလုပ္ထြက္ပစ္တာ မိုက္တယ္။ ေကြၾကပ္ is my fav Thai food. ပိုစားခဲ့ေနာ္။

    TTW

    ReplyDelete
    Replies
    1. စိတ္ခ်စားလိုက္အိပ္လိုက္
      ဂရိတ္ဖိုက္ဘဲ...
      အလုပ္ကိစၥကေနာက္မွ
      အခုနားလိုက္အုံးမယ္ း)))

      Delete
  3. အဲလိုအစားေတြက ပိုအရသာ႐ွိတာ ေနာ္ ငပိထမင္း စားခ်င္ တယ္

    ReplyDelete
    Replies
    1. က်မလည္းငပိထမင္းႀကိဳက္တယ္...
      ထိုင္းဟင္းေတြကေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားငပိသုံးတယ္
      ေျမာက္ပိုင္းကက်မတို႔နဲ႔နီးတဲ့ဖက္က်ေတာ့
      ငပိရည္က်ဳိတဲ့ငပိကိုဟင္းခ်က္တဲ့ေနရာမွာ
      အားလုံးထဲ့တာ..အရသာကေလးေတာ့
      စားရတာေကာင္းတယ္ေလ..

      Delete